ಕಣ್ಣಾ ಮುಚ್ಚಾಲೆ

ಕಾಡುತ್ತೀಯಲ್ಲೆ
ನಲ್ಲೆ
ನನ್ನ ಕುಂತಲ್ಲೇ
ಆಡಿಸುತ್ತೀಯಲ್ಲೆ

ಕಾಡುತ್ತೀಯಲ್ಲೆ
ಕನಸಲ್ಲೂ ಕಾಡುತ್ತೀಯಲ್ಲೆ
ಓಡಾಡ್ತಿಯಲ್ಲೇ
ಮನಸೊಳಗೆಲ್ಲ ನಿಲ್ಲದೆ
ಕುಣಿದಾಡ್ತೀಯಲ್ಲೆ

ಕ್ಷಣ ಬಿಟ್ಟರೂ ನೀ ಲೋಕ ಸಂಚಾರಿ
ನೀ ಒಪ್ಪಿದರೆ ನಾ ಸಂಸಾರಿ
ಚಂಚಲೆ
ನಿಲ್ಲು ಅಲ್ಲೇ
ನಿಂತರು ನೀ ನನ್ನ ಕಾಡುತ್ತೀಯಲ್ಲೆ

ನೀನು ಪದವಾಗಿ
ಹಾಡಿಗೆ ಶೃತಿಯಾಗಿ
ಹಿಡಿಬೇಕು ಅಂದ್ಕೊಂಡ್ರು
ಸಿಗದೇ ನೀ ಓಡ್ತಿಯಲ್ಲೆ
ಪದಗಳಿಗೂ ಸಿಗದೇ ಕಾಡಿಸಿ ಓಡ್ತಿಯಲ್ಲೆ

ಪ್ರೀತಿಯ ಎಳೆ ಎಳೆದು
ಪ್ರೇಮದ ಬಲೆ ಹೆಣೆದು
ಹೇಗೋ ಇದ್ದವನ ಹಿಡಿದೆಳೆದು
ಕೆಡವಿ ಬೀಳಿಸಿದೆಯಲ್ಲೇ
ನನ್ನ ಸೆರೆ ಹಿಡಿದೆಯಲ್ಲೆ

ನಿಲ್ಲೇ ನನ್ನ ನಲ್ಲೆ
ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೇಡವೆಂದೆಯಲ್ಲೆ
ಆದರೂ ನಿನ್ನ ನೆನೆಯುತ
ನಾ ಕುಂತೆನಲ್ಲೆ
ನಿನ್ನೊರತು ನನಗ್ಯಾರು
ಬೇಡವಲ್ಲೆ ನಲ್ಲೆ

ನಡುಗುತಿದೆ ಇವನ ನಡೆಗೆ

ಹೆದರಿಕೆ ಶುರುವಾಗಿದೆ
ಯಾಕೋ ಅಮಾವಾಸ್ಯೆಗೆ
ತನ್ನೊಡಲ ಕಗ್ಗತ್ತಲಿನಲೂ
ಸಾಗುವ ಖದೀಮರ ನಿರ್ಭೀತ ನಡೆಗೆ

ಹಣವು ಅಳುತಲಿದೆ
ಹೆಣವು ಅಂಜಿದೆ
ಹಣಕಾಗಿ ಹೆಣವನ್ನು ಕದ್ದೊಯ್ಯುವ
ಲೋಭಿಗಳ ಹಾಳು ನಡೆಗೆ

ಭೂಮಿಯು ನಡುಗುತಿದೆ
ಕಾಡೆಲ್ಲೋ ಮರೆಯಾಗುತಿದೆ
ಕಾಸಿಗಾಗಿ ಮಣ್ಣನು ಬಿಡದ
ಮಾನವನ ಅತಿಆಸೆಯ ನಡೆಗೆ

ನೀರೆಲ್ಲ ನಾಪತ್ತೆ
ಉಸಿರೆಲ್ಲ ವಿಷವಂತೆ
ನೀರಲ್ಲೂ, ಉಸಿರಲ್ಲೂ ವಿಷವ ಹರಡೋ
ದಾನವ ರೂಪಿಯ ನಡೆಗೆ

ನಡುಗುತಿದೆ ಇವನ ನಡೆಗೆ
ಭುವಿ-ಬಾನೆಲ್ಲ
ಮೂಕವಾಗಿಯ ನೋಡುತಿದೆ
ಕಾಯುತ ಕಾಲ

ಈ ಸೌಂದರ್ಯಕೆ

ಕೆನ್ನೈದಿಲೆಯ ಹುಡಿ ಮಾಡಿ
ಚಂದ್ರನ ಬೆಳದಿಂಗಳ ಹಾಲ ಮಾಡಿ
ಕಲಸಿ ಮಾಡಿದ ಮೊಗ
ಕಡು ಅನ್ಧಕಾರದಲು
ಮಿನುಗುವುದು ಜಗ-ಮಘ

ಜಿಂಕೆಗಳ ಕೊಂದು
ಕಣ್ಣಿಟ್ಟನೊ ಬ್ರಹ್ಮ
ಈ ಸೌಂದರ್ಯಕೆ
ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಸುಳಿಯುವ
ಹೂವ ಮುಂಗುರುಳು

ಹಂಸಗಳ ವಧೆ ಮಾಡಿ
ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಕೊಯ್ದು ತಂದು
ಮಾಡಿದನೆ ಬ್ರಹ್ಮ
ಚೆಲುವೆಯ ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆಗಳ

ಹೂವ ಮಕರಂಧವನೆಲ್ಲ
ಕೂಡಿಸಿ
ಹಾಲ ನೊರೆಯಿಂದ ಮುಳುಗಿಸಿ
ಹೆಣೆಯಿತೇ ಬೊಮ್ಮನ ಕೈಗಳು
ಸವಿಯ ಚೆನ್ದುಟಿಯ

ಹಾಲ ಕೊಳದಿ ಬೆಳೆದ
ಕೆಂಪು ಕಮಲವ ಆಯ್ದು ತಂದು
ಜೇನು ಗಂಧಗಳ ಬೆರೆಸಿ
ಅರೆದು ಮಾಡಿದನೆ
ಸೌಗಂಧದ ಚೆಲುವ ಮೈ ಸಿರಿಯ

ಈ ಚೆಲುವೆ
ಕೈ ಯಾಡುವೆಡೆ
ಬಿರುಗಾಳಿ ತಂಗಾಳಿ ಯಾಗುವುದು
ಇವಳು ನಡೆದಾಡು ವೆಡೆ
ಮರುಭೂಮಿ ಹಸಿರು ಕಾನನವಾಗುವುದು

ನಿನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯಕೆ
ಪದಗಳೇ ನಿಲುಕವು
ಹಾಡಿ ಹೊಗಳಲೆಂದರೆ
ನಿನ್ನ ನೋಡುತಲೇ
ಎಲ್ಲ ಮರೆವವು

ಹೇಳೆ ಚೆಲುವೆ
ನಿನ್ನ ವರ್ಣಿಸೋ ರಸಿಕನಾರು?
ನಿನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯಕೆ
ಸಿಲುಕುವ ಪದಗಳಾವು

ಹೇಳು ನೀನು ನನಗೆ

ಹಕ್ಕಿ ಹಾಡುವ ಮುನ್ನ
ಹೇಳು ನೀನು ನನಗೆ
ಹಾಡಿನೊಂದಿಗೆ ಹೃದಯದ
ಬಡಿತ ಸೇರಿಸಬೇಕಿದೆ
ಅವಳಿಗೆ ಈ ಪ್ರೀತಿ ತಿಳಿಸಬೇಕಿದೆ

ರವಿ ಮೂಡುವ ಮುನ್ನ
ಹೇಳು ನೀನು ನನಗೆ
ಹಾಡೋ ಹಕ್ಕಿಯ ಕಲೆತು
ನಾನು ಹಾಡಬೇಕಿದೆ
ಅವಳಿಗೆ ಈ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಬೇಕಿದೆ

ಗಾಳಿ ಸೋಕುವ ಮುನ್ನ
ಹೇಳು ನೀನು ನನಗೆ
ಹೂ ಗಂಧ ತರೋ ತಂಗಾಳಿಗೆ
ಈ ಪ್ರೀತಿ ಬೆರೆಸಬೇಕಿದೆ
ಅವಳಿಗೆ ಈ ಪ್ರೀತಿ ನೀಡಬೇಕಿದೆ

ವಿರಹಗೀತೆ

ಅಂಗಳದಲಿ ತಿಂಗಳು ಇಳಿದರು
ಕಾಣಲಿಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಕಂಗಳು
ನಿನ್ನ ವಿರಹದಲ್ಲಿಯೇ
ಬರೆದು ಬರೆದು
ಸೋತವು ನನ್ನ ಕೈಗಳು

ಹತ್ತಾರು ಪ್ರೇಮ ಪುಸ್ತಕಗಳ
ನೂರೆಂಟು ಸಾಲುಗಳ ಹೆಕ್ಕಿ ತಂದೆ
ಅಕ್ಕರೆಯಲಿ ಅಕ್ಷರವ ಜೋಡಿಸುತ
ಬಳಲಿದೆ, ಬಾಡಿ ಬೆಂಡಾದೆ
ವಿರಹಗೀತೆ ಪ್ರೇಮಗೀತೆ ಆಗದೆ
ಉಳಿದೋಯಿತು, ಹರಿದು ಕಡಲಾಯಿತು

ನೂರಾರು ಪ್ರೇಮಿಗಳ ಕಂಡು
ಮಾತಾಡಿಸಿದೆ, ಕೇಳಿ ತಿಳಿದೆ
ಹೇಗೆಂದು ನಿನ್ನ ಒಲಿಸುವುದು
ಕಥೆ, ಕವನ, ಕಾವ್ಯ
ಓದುವುದು ಬಿಟ್ಟೆ, ಸುಟ್ಟೆ
ನೀನಿಲ್ಲದೇ ಕವಿತೆಗಳೆಲ್ಲ ಜಾಳಾದವು
ಕನಸಲ್ಲು ಕಣ್ಣು ನೀರಾದವು

ಹೊರಟೆ ನೀನು ಎಲ್ಲಿಗೆ?

ಬೆಳಕು ಮೂಡುವ ಮುನ್ನ
ಓಡುವೆ ನೀನು ಎಲ್ಲಿಗೆ?
ಇನ್ನೂ ರವಿ ಬಂದಿಲ್ಲ
ಉಷೆ ಅವನ ಜೊತೆಗಿಲ್ಲ
ನನ್ನ ಕನಸಲ್ಲಿ ತುಸು ಹೊತ್ತು
ನಿಲ್ಲದೆ ಹೋಗುವೆ ಈಗ ಎಲ್ಲಿಗೆ?

ನೀ ಕದ್ದ ಕನಸುಗಳು
ಬೇಕಿವೆ ಇಂದಿಗೆ
ನೀ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಓಡಬೇಡ ಮಲ್ಲಿಗೆ
ನಾವಿಬ್ಬರು ಕೂಡಿ ಹೆತ್ತು
ಸಾಕಿ ಸಲುಹಿದ ಕನಸುಗಳ
ಕದ್ದು ಓಡುವುದಾದರು ಎಲ್ಲಿಗೆ?

ಕನಸ ರಾತ್ರಿಗಳಿಗೆ
ಬೆಳಕಿಲ್ಲೆಂದು ಅನ್ಜಬೇಡ
ಮನಸ ಬತ್ತಿ ಮಾಡಿ ಹಚ್ಚಿಹೆನು
ನನ್ನ ಜೊತೆ ನಡೆ ಮಲ್ಲಿಗೆ
ನೀನು ನಡೆಯುವರೆಗೂ
ಬರುವೆ ಜೊತೆಗೆ

ಆದರೆ,
ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟೊಡಬೇಡ ಮನಮಲ್ಲಿಗೆ

ಎಳ್ಳು-ಬೆಲ್ಲದ ಹುಡುಗಿ

ಕಾದು ಕುಳಿತಿಹೆನು ಹುಡುಗಿ
ನೀ ಬಂದೆ ಬರುವಿಯೆಂದು
ಎಳ್ಳು-ಬೆಲ್ಲ ತರುವಿಯೆಂದು

ಹೋದ ಸಲ ಜಡೆಯೆಳೆದು
ಕೆಣಕಿದ್ದು ನೆನಪಿದೆಯ?
ನಿನ್ನ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ
ಮಾತಿಗೆ ಮರುಳಾಗಿ
ಬೆಲ್ಲದಂತಹ ಮುತ್ತ ನೀಡಿದ್ದು
ಮರೆತಿರುವೆಯ ಹುಡುಗಿ?

ಎಳ್ಳು-ಬೆಲ್ಲದ ಸಂಕ್ರಾಂತಿಯಂದು
ಮನೆಗೆ ನೀ ನಲಿಯುತ ಬಂದು
‘ಆಂಟಿ’ ಎಂದು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕರೆಯಲು
ಮೂಲೆಯಲಿ ಅವಿತು ಕುಳಿತ ನಾನು
ಎದ್ದೋಡಿ ಬರುವೆ
ನಿನ್ನ ಕೂಡಿ ನಲಿವೆ

ನನ್ನ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನೀನೇನು
ಹೇಳುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ
ಸೊಸೆಯಾಗುವವಳ ಗುಟ್ಟು ರಟ್ಟಾಗುವುದಲ್ಲ
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಮಗನು ನಾನು
ನೀನೇಳಲು ಅವಳು ನಂಬೋದಿಲ್ಲ

ಕಾಯುತಿರುವೆನು ಹುಡುಗಿ
ಕಾಯಿಸದಿರು ನನ್ನ ಬೆಡಗಿ
ನಿನ್ನ ಬರುವಿಕೆಯ ಘಳಿಗೆ ಎಣಿಸುತಿಹೆನು
ನಿನ್ನಾಗಮನದಿನ್ದಲೆ ನಾನು ಬದುಕುವೆನು